Mimo, że pogoda nie sprzyja budzeniu się z „zimowego snu”, rzut oka na kalendarz zmusza do stwierdzenia, że nowy 2010 rok zaczął się na dobre. Ja chciałbym na jego początku poświęcić nieco więcej uwagi programowi AutoCAD. Niektórzy twierdzą, że skłonności do lenistwa są motorem postępu, a idealnym procesem projektowania byłoby projektowanie automatyczne. Wydaje się, że projektowanie będące w swej istocie procesem tworzenia nigdy nie zostanie zautomatyzowane. Jednak powtarzalne, nietwórcze operacje i prosesy będące nieodłącznym elementem szeroko rozumianego procesu projektowania, warto i należy automatyzować.
Program AutoCAD od zawsze dawał do dyspozycji narzędzia automatyzacji powtarzalnych operacji, nie wymagające żadnych lub praktycznie żadnych kwalifikacji programistycznych, a jedynie dobrej znajomości samego programu.
Nawet logika systemu zakładająca, ze Użytkownik prawdopodobnie powtórzy ponownie poprzednią operację i wynikająca z niej możliwość błyskawicznego rysowania za pomocą tzw. pustej odpowiedzi, jest niczym innym jak metodą automatyzacji procesu kreślenia. Zapewne wszyscy z Państwa wiedzą co to jest „pusta odpowiedź”. Nie chodzi oczywiście o typ odpowiedzi, który ostatnio słyszymy bardzo często w TV. Na wszelki wypadek powiem, że chodzi naciskanie klawisza Enter lub spacji bez wpisywania czegokolwiek w wierszu poleceń.
W wersji 2010 większość poleceń pozwalających automatyzować powtarzalne operacje można znaleźć na karcie
Zarządzaj. Na rysunku widzą Państwo zmodyfikowaną kartę
Zarządzaj zawierającą tylko dwa panele z narzędziami, o których zamierzam napisać.
W następnych odcinkach chciałbym zaprezentować podstawowe techniki i narzędzia tej grupy w kolejności w jakiej pojawiały się w programie AutoCAD:
– scenariusze (skrypty),
– Auto LISP (Visual LISP),
– Visual Basic for Application (VBA),
– rejestrator operacji.
c.d.n.
Pozdrowienia,
A.J.
